Yine Gelecek Ben: CHAO QUITO !!! HASTA A LA VISTA BABY !

Himalaya Range, MT. Everest, China

Onekotan Island, Kuril Islands, Russian Federation

Uzaydan donelim dunyaya ; bu haftanin menusunde Mucver ve cacik var ...

Cesar sanirim gectigimiz hafta corbayi begenmedigim icin ekvator yemeklerinden vazgecti , annesinin favori yemeklerinden Pollo Albina´ yi pisirdi , basit ama bir o kadar de lezzetliydi.

Bu sayfa Quito´dan yazdigim son sayfa, buraya sanirim tahmin ettigimden fazla alistim , hem 2 ay yetti artik yola cikmak istiyorum hem de burada ki yerlesik duzeni birakmak zor geliyor. Quito , Quito, Quito ne diyebilirim ki cok cok tesekkurler , ev ile esas yolculuk arasinda bundan daha guzel bir gecis daha olamazdi. Cuma gecesi tek yon Pasifik Sahiline gidiyorum , Montanita isimli kucuk bir surf kasabasinda haftasonunu gecirip , dalga sorfunu denedikten sonra gunubirligine Guayagil e gidecegim ve ondan sonra bir ruya gercek oluyor , 10 gun Galapagos Adalari ni dolasacagim , hatirliyorum da televizyonda adalari seyrederken kendi kendime birgun oralari gorecegim dedigim gunler cok uzak degil ve cok degil birkac gun icinde gercekten oradayim. Beklentilerimin ustunde cikacagina eminim ama cikmasa da cok problem degil . Arkadaslar sirf bu his icin buralara gelmeye degerdi, neyse herkese cok pis gaz veresim var ama yapmayacagim , bekara kari bosamak kolay demeyin bak , duyar gibi oluyorum :)

Ilk Adresimiz ; TENA ! Rafting rocks demistim daha once bu sayfalarda , rafting neymis Tena da gordum. Ozellike raft devrildikten sonra o kayalar sagimdan solumdan otoyol isiklari gibi gecerken ;) Neyse o kisimlara gelecegiz hatta devrildigimiz anlarin videolarini asagida mevcut , dublor kullan dediler , kabul etmedim ;)

Evet, JL ile beraber organize ettigimiz son haftasonu Tena´ya gidip su Rio Napo ve Rio Misauli ´nin boyunun olcusu neymis bir gorelim dedik , malum Banos ta bir kere level 3+ rafting yaptim ya , biliyorum bu isi, cok yanlis Mert , cok yanlis :)))

Ilk olarak kasaba merkezinden manzaralar ;

Gondol a en son 50 yil once Lunapark ta binmistim , burada da binmedim , sigortam kapsamiyor :) Zaten binenlerin yaslarini toplasan 100 etmez ....

Her yerde oldugu gibi cakma voleybol burada da en favori spor , seyretmesi zevkli ama

Tena Quito dan otobusle 6 saat , Amazon un baslangici buraya turistler ya amazon turuna devam etmek icin geliyorlar ya da rafting icin. Kasabanin icinde cok fazla alternatif yok ama USD 6 ´ ya guzel bir ziyafet cekiyorum. Bu fotograflar raftingten sonra , o an deve koysalar onumuze bitecek , oyle bir yorulmusuz.

ve macera baslasin , turu ayarlarken yanimizda spor ayakkabi getirmemizi soyluyorlar , cok kuvvetli ve tehlikeli bir kisim varmis, ufak capta bir selale , orayi karadan yuruyerek gececekmisiz. Simdi yuruyerek deyince benim aklima nehir kenarinda hafif engelebeli bir arazide yuruyus geliyor ama durum hic ole cikmadi , az sonra...

basit rapidler bunlar , kendine guven %100 , dikkatli bakarsaniz en onde muhabet ediyoruz

bottan dusen olursa kurtarma tatbikatlari , nezaketen atiyoruz kendimizi suya yoksa bizim ihtiyacimiz yok ki abicim ...

manzara en bastan sonuna kadar muhtesemdi , kesinlikle bir ilk , daha once gordugum bir yer ile karsilastirmama imkan yok. Nehir boyunca yaklasik 3-4 metre uzerimizde dallara takilmis camasir parcalari vs. Gectigimiz sene sadece birgun icinde yagan yagis ile nehir kabarmis , o gunun hatiralari ... Nehirde su seviyesi yagis durumuna gore devamli degisiyor ve rehber nehri her ne kadar ezbere bilse de su seviyesinde ki degisiklikler her seferinde farkli tecrubeler yasatiyor , su seviyesi dusuk oldugunda daha cok kaya ve daha buyuk anaforlar ile mucadele etmeniz gerekiyor ve sansimiza su seviyesi o gun bizim rehberin daha once gormedigi kadar dusuktu :)

burada bir dalga yedim , muhtesem , ayaklar onde ipin altinda ama bir anda kendimi yatar pozisyonda basim neredeyse suya girecek pozisyonda buldum , sansim yaver gitti ve ayagim ipten kurtulmadi ve toparladim...

yok boyle bir eglence , simdi yazarken tekrar yasiyorum , ileride kesin tekrar yapacagim.

Iste burasi karadan gectigimiz kisim , rehbere soruyorum rafttaki herkes senin kadar tecrubeli olsa gecilir mi diye , girmek var , cikmak yok diyor.Cok fazla kaya var sanirim ondan :) Bu kisimdan sonra ki kara gecisimizin ve ormanin orta yerinde nehir kenarinda kisisel plajimizda kayak uzerine kurulan muhtesem sofranin fotograflari teknik bir sorun nedeni ile kim vurduya gitti maalesef. Ama asagida bu kisima gelmeden ve hemen bu kisimdan sonra devrildigimiz yerlerin videolari var , sanirim begeneceksiniz. Gelelim kara gecisine , yuruyus bekledigim yer bayagi emniyet ipli dik kaya tirmanisi ve daha beteri kaya inisi cikmasin mi ? Egirdir den yirtmistik ama burdan baska cikis yok ha var , selale , tskr almayayim.Iniste bayagi zorlaniyorum ve baska care yok bir sekilde kendimi gaza getirip geciyorum bende, bu yukseklik korkusu bu sekilde zorlaya zorlaya yenecegim. Ama Bungee hala listemde deil .

Bu ilk devrilisimizin videosu , aslinda devrilmedik sadece bot bizsiz devam etti, burasi selaleden once , tam benim oldugum yerden on sagdan kendimizi suyun dibinde bulduk birden , herkes sadece kendisi dustu sanmis , o an hepimizin ortak hissi , kahretsin dagittik karizmayi , o karanbolda suyun icinde ilk yaptigim is arkaya bakmak oluyor , herkes suda , tamam sorun yok :) O ana kadar akintinin kuvveti karsisinda ne kadar caresiz oldugumuz hakkinda gercekten hic fikrim yokmus, yillarca sutopu oynadik ya hallederiz evelallah , valla hic oyle olmuyor , saga hamle sola hamle yok akintiyla gidiyorum hicbir sey fark etmiyor tabii bu arada her nefes almaya calistiginda 1 litre su iceri. amma anlattim ya, okuyan tovbe edecek raftinge , o kadar da kotu deil gercekten ... Can yelegi her sekilde sizi suyun uzerinde tutuyor , basta kaskta var , ayaklar onde , akinti ile beraber mumkun oldugunca ya botu yakalamaya calisacaksiniz ya da bir girintiye ulasip , rehberin talimatlarini bekleyeceksiniz , baska care yok. Ben bir girintiye ulastim ama akinti o kadar kuvvetli ki beni oldugum yerden gercekten cekti cikardi , tekrar nehrin ortasinda buldum kendimi ama bir sonraki girinti de esegi saglam kaziga bagladim bu sefer :) Neyse daha sonra rafta ulasmak icin kayalar uzerinde bir sonraki tirmanis icin isinmalar yapiyormusum da haberim yokmus.

Bu da selaleden hemen sonraki rapidde devrilisimiz , bizim rehber burada ilk kez devriliyormus , daha sonra video da teknik analizini yaptik bizi olmamiz gereken yerden 1 metre kadar daha sagda soktu , akinti cok kuvvetliydi toparlamaya calistim ama dumen kumanda etmedi dedi. Gercekten daha onceki seferlerin videosu ile karsilastiriyoruz , bizim devrildigimiz yerde millet dumduz geciyor ama bizi bekleyen saglam bir bosluk var , ilk benim taraftan gitmistik ama bu sefer sira JLde ama o benim kadar sansli olmuyor , tam devrildigimiz yerde sirtini kayaya vuruyor , sonucta kalici bir hasar yok cok sukur ama kotu denk geldi. Bu sefer botta bizle beraber devriliyor ve ilk olarak kendimi raftin altinda buluyorum ve akinti ile kendimi disari atiyorum ve botun yan tarafinda ki ipi yakaliyorum ,sonra hop akinti ile bana dogru gelen amerikali 3 kardesten birini yakalayacagim o da ne kaya onumde hop ayaklar ile kayadan kurtulmaca ama kayayi gecince bir rapid daha var ve bu sefer suda giriyoruz bu rapide , kaya ile raft arasinda yine kendimi nehrin dibinde buluyorum , sonra arkadasi yakaliyoruz , ileride akinti duruluyor cunku su derinlesiyor ve bilmem ne kadar sure suda gittikten sonra rafta tekrardan binebiliyoruz, adrenalin goz yasi olup akacak , muhtesem :) Cok uzun anlattim kusura bakmayin biraz da kendim icin , su an 3 hafta gecmesine ragmen yazarken o heyecani tekrar yasiyorum. Cok guzel fotograflar vardi sonrasi icinde ama maalesef onlari sizlerle paylasamiyorum.

Tena dan sonraki hafta Cesar ve ben son kez birbirimize yemek ogretiyoruz , Cesar balik , kizarmis patates ve pilav hazirliyor. Baligi kizartmadan once degisik bir sekilde marine etti , sonuc basarili.

ertesi gun sira bende , bu arada ev full o nedenle o da bende 6 kisiye sofra kurduk, ben kadinbudu kofte, havuc tarator , Izmir de Bizim Gazino da yedigim bir mezeyi taklit etmeye calistigim , yogurt , krem peynir karisimi uzerine kizarmis biber , kizarmis ekmek ve domates uzeri zeytinyagi cikartiyorum masaya , herkes memnun ben yorgun ...

Blogu muzikle beraber yaziyorum , daha kolay akiyor bilmem neden , su anda Ive Mendez - Natural High (Sumo Rebounce Mix) caliyor , tavsiye ederim , Freedom - The Best Gift of Life , So take it diyerek baslayan bir sarki ne kadar kotu olabilir. Beni bilen muzige olan duskunlugumu de bilir , bloga playlist eklemenin bir yolunu buldum ama sorun cikiyor , sayfayi actiginizda muzik varsa sorun hallolmus demektir , yoksa denemeye devam.

ve devam eden haftanin sonunda buraya geldigim ilk haftadan beri erteledigim Mindo ´ya gidiyorum, burasi Quito ´ya 2,5 saat mesafede orman icinde nehir kenarinda minik bir kasaba, en onemli ozelligi burasi bir kus cenneti sadece Mindo ´da tum Kuzey Amerika da mevcut olandan fazla kus cinsi gozlemlemek mumkun, sayfanin devaminda kus resmi bekleyenler ,uzgunum gunu birlik gittigim icin tum turlari kacirmisim , sabah 5-6 gibi cikiyorlarmis tura napalim bizde o zaman su Canopying neymis bir de onu deneyelim bakalim.

Her sayfada bir inek resmi olacak , canlarim benim , bi musade edin de gecelim, koprunun cikisini tutmuslar harami gibi .

ve iste ben canopying ...

bunun gibi kimi daha uzun (en uzunu 500 mt, bayagi bi hizlandim) 12 zipline vardi. 2 tanesini tandem yaptim, biri superman pozisyonu, arkada rehber ayaklari tutuyor, gpvde onde , eller yana acik , bas asagi kayiyorsunuz ipin altinda, resmen uctugunuzu hissediyorsunuz , super !

Ipleri bitirdikten sonra 2 km ileride ki selaleye devam ediyorum ama hiking aliskanligi iyice oturmaya basladi , o gun yine bir 8km yaptim.

Ufak bir cablecar ile selaleye inmek icin bir vadiyi geciyorum , manzara cok guzel .

Su rafting icin cok sig , iste karsinizda tubing ---

Mindo

takip eden hafta Sali gunu , geleneksel olarak pub quiz e gidilecek ama Deportivo Quito - Independiente Copa Libertodores 1. Tur 2. mac bizim eve yaklasik 500 m. mesafedeki statta oynanacak , gitmemek olmaz.

Independiente taraftarlari. Quito tribunleri inanilmaz derecede bos, neden diyorum Deportivo Quito nun fazla taraftari yokmus , Quito nun esas takimi La Liga Universidad Quito. Guney Amerika nin en onde gelen 5-6 takimindan birinin Ekvator dan cikmasini beklemiyordum , su an siralamada Boca Juniors ve Sao Paulo nun ardindan 3. takim 2008 Copa Libertodores ( bizim S.L) sampiyonu, Kitalararasi Klupler Sampiyonluk maci oynamis ayni sene ama kaybetmis , heralde Barcelona ya kaybetmistir.Sonra ki sene Copa Americana ( bizim UEFA) sampiyonu. Ekvator un diger buyuk takimi Barcelona de Guayagil ve La Liga ile ezeli rekabet var sansima burdaki son pazar gunumde Quito da oynuyorlar , Cesar la konusuyoruz maca gidecegiz ama saolsun adam gibi takip etmiyor ve macin saatini gec ogreniyoruz ve firsat kaciyor, sirf bu mac icin 2 gunluk deniz programimi iptal etmistim ,neyse bende vaktimi baska atraksiyonlarla degerlendiriyorum. O maci LA LIGA 3-0 kazaniyor. Donelim gittigimiz maca; Quito 1-0 kazaniyor ama ilk mac Independiente nin 2-0, Quito ilk turda eleniyor.

Quito Mi Corazon

Chris 18 yasinda , gunluk 75 cent butce ile buralarda, helal olsun ! Arsenal manyagi ama 17 Mayis 2000 diyorum susuyor , care yok :) Tabi o mac oynandiginda kendisi 8 yasinda oldugu icin cok detay hatirlamayabilir :)

Fotograflar tam yansitmiyor ama mac bittiginde saha bayagi karisti

Ilerleyen gunlerde Quito disina cikmiyorum, artik son gunlerim burayi detayli olarak gostermenin zamani geldi.

Ilk olarak EL PANECILLO tepesi ve LA VIRGEN DE QUITO. Bu tepe Guney ve Kuzey Quito yu birbirinden ayiriyor. Guney Quito daha cok varoslarin oldugu sonradan gelisen Quito , Centro , eski sehrin oldugu yer ve daha varlikli olan kesimin oturdugu Kuzey Quito.

Kuzey Quito

Centro Historico

Guney Quito

Centro Historico ya yukaridan baktigimiz yeter , Quito daki ilk sayfamda soz verdigim uzere daha detayli olarak karsinizda Centro Historico...

La Ronda caddesi , Quito nun ilk caddesi burasi, haftasonu aksamlari cok hareketli oluyor, az sonra. Bu cadde G. Amerika da ki ilk colonial yerlesimlerden biri , tarihi 1535 lere dayaniyor. Bugun gordugunuz Quito bu caddeden gelismis diyebiliriz.

Daracik kapilardan iceri girdiginizde boyle genis mekanlar karsiniza cikabiliyor.

Centro dan El Panecillo

Basilica yani Papa tarafindan ziyaret edilmis kilise.

O ziyaretten bir fotograf :)

az sonra bu tavanin uzerinde yuruyoruz.

ve kulelere cikiyoruz.

az once fotografini gordugunuz tavan tam altimizda

kulelerden Pichincha ya ciktigimiz teleferigi fotografliyorum.

Plaza San Francisco ve San Francisco kilisesi. Bu kilisenin bir efsanesi var. Buraya yapan kisi soz verdigi tarihe kiliseyi yetistiremeyecegini anlayinca seytan ile bir anlasma yapiyor. Seytan kiliseyi vaktinde bitirmeni saglayacagim ama kilise bitince oleceksin ve ruhun benim olacak diyor, adam bunu kabul ediyor ama kilise zamaninda tamamlaniyor ama bizim ki kilisede son tasi yerine koymuyor , seytan canini ve ruhunu isteyince de kilise tamamlanmadi diyor ve canini kurtariyor. Peki o eksik tasin oldugu yer nerde diye sordum, sordugum an bizimkiler yaniti bilmiyordu , Cesar guvenlik gorevlisine sordu ve o da bize beton su olugunun olmasi gereken yerde ki boslugu gosterdi, soyledigine gore defalarca bu yere yeni oluk konmus ve her seferinde oluk tutmamis ve asagi dusmus ???

ve La Ronda

Centro dan bu kadar. Ilk geldigim hafta evden inen ucaklarin fotograflarini cekmistim , belki hatirlarsiniz, havalani resmen sehrin ortasinda ve pistin yaklasik 200 metre gerisinden bir yol geciyor bende firsat bu firsat pist basina gidip inen ucaklarin fotograflarini ve videolarini cektim, videolar burada paylasmak icin cok buyuk ama gercekten ilginc bir deneyimdi, piste o kadar yakin olunca ucak sanki size carpacak hissi doguruyor, uzakta ki bir noktanin giderek buyuyerek size dogru gelmesi ve 20 metre uzerinizden gecip inmesi , her yerde yakalanmayacak bir firsatti...

ve gectigimiz Pazar gunu , bahsettigim gibi maca gidemeyince , buranin olmazsa olmazlarindan Oswaldo Guayasamin´ in en buyuk eseri La Capilla De Hombre ´ ye gidiyorum.

Tabii ki yuruyerek ve yoldan manzaralar,

Oswaldo Guayasamín (July 6, 1919 – March 10, 1999, Quito, Ecuador) was a Quechua Indian and Ecuadorian master painter and sculptor.

Early life
Oswaldo Guayasamín was born in Quito,^[1] to a native father and a Mestiza mother, both of Quechua descent.^[2] His family was poor and his father worked as a carpenter for most of his life. He later worked as a taxi and truck driver. He was the first child of ten children in his family. When he was young, he enjoyed drawing caricatures of his teachers and the children that he played with. He showed an early love for art. He created a Pan-American art of human and social inequalities which achieved international recognition.
He graduated from the School of Fine Arts in Quito as a painter and sculptor. He also studied architecture there. He held his first exhibition when he was 23, in 1942. While he was attending college, his best friend died during a demonstration in Quito. This incident would later inspire one of his paintings, "Los Niños Muertos." This event also helped him to form his vision about the people and the society that he lived in.

Art career
In 1948 he won the first prize at the Ecuadorian Salón Nacional de Acuarelistas y Dibujantes. In 1955, at the age of 36, he won first prize at the Third Hispano-American Biennial of Art in Barcelona, Spain, for El ataúd blanco and in 1957 he was named the best South American painter at the Fourth Biennial of São Paulo.
During 1942 and 1943, Guayasamín traveled to the United States and Mexico, where he met Orozco. They traveled together to many of the diverse countries in Latin America. They visited Peru, Brazil, Chile, Argentina, Uruguay and other countries. Through these travels he observed the indigenous lifestyle and poverty that appeared in his paintings.
One of his largest and most controversial paintings was a mural that he painted for the Congress of Ecuador, which, in 1988, asked him to paint a mural depicting the history of Ecuador. The United States Government criticized the mural because in one of the panels, there appeared a Nazi helmet with the lettering CIA.
The artist's last exhibits were inaugurated by him personally in the Luxembourg Palace in Paris, and in the Palais de Glace in Buenos Aires in 1995. In Quito, Guayasamín built a museum that features his work. Guayasamín's images capture the political oppression, racism, poverty, and class division found in much of South America.
Oswaldo Guayasamín dedicated his life to painting, sculpting, collecting; however, he admired the ideals of the communist Cuban Revolution in general and Fidel Castro in particular. He was given a prize for "an entire life of work for peace" by the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. His death on March 10, 1999 was marked by a day of national strikes by the indigenous people (whom he spent his life supporting) and other sectors of society, and was considered a great loss to Ecuador. He is still lauded as a national treasure.
In 2002, three years after his death, Oswaldo's masterwork, La Capilla del Hombre ("The Chapel of Man"), was completed and opened to the public. The Chapel is meant to document not only man's cruelty to man but also the potential for greatness within humanity. It is co-located with Guayasamín's home in the hills overlooking Quito.

LA CAPILLA DE HOMBRE :

Bu muzede ki tum resimler , heykeller , tavanda isigi arayan kaybolmus ruhlar dahil Meksika dan Patagonya ya ozellikle yerli halkin yasadigi acilari anlatiyor, mesela resimdeki ruhlar Bolivya ile ilgiliymis ama Ispanyolcam detaylar icin yetersiz kaldi , bir de rehber nefes almadan anlattigi icin yetisemedim.

Boga Ispanya yi , Condor G. Amerika yi simgeliyor, burada Ispanyollarin actigi yara cok buyuk ve gordugum kadari ile hala tam kapanmamis, size bir ornek verecegim. Ekvator da deri renginiz ne kadar acik renkse o kadar ustun kabul ediliyorsunuz, okul da renginiz koyu diye daha acik renkliler sizle alay edebiliyor , simdi ne var bunda diyebilirsiniz , durun! Ekvator halkinin sadece % 5 Ispanyol, % 20 si yerli , kalani mestiza yani ispanyol- yerli karisimi. Simdi cogunlugun Ispanyol oldugu bir yer olsa yukarida verdigim ornegi daha bir normal karsilayabilirdim ama yuzde 95 inde yerli kani olan bir yerde kendi iclerinde sadece okulda degil daha sonra sosyal hayatta da sen benden daha koyu renklisin sende daha fazla yerli kani var ben senden daha beyazim diyerek ayrimcilik yapmalari, beyaz irki gercekten ustun ve kendilerini alt irk olarak kabul etmeleri olacak is degil. Baska bir ornek burada insanlarcok fazla goz temasi yaparak konusmuyor , ozellikle buyukleriyle . Ispanyollarin yerlileri kole yaptigi gunlerden kalma bir hatira daha, o zamanlar yerliler ispanyollarin gozunun icine bakarak konusamazmis, yasakmis, bu aliskanlik simdi gencler yaslilar arasinda devam ediyor, saka gibi. Bunlar benim cikarimlarim degil, cok daha modern bir kafada olan ogretmenim den duyduklarim.Ezilmislik , hukmedilmislik nasil da derine islemis, diyorum hepinizin ispanya da bilmedigi akrabalari var , yanit onlar bizi kabul etmiyorlar ama nasil bir tonda ve uzuntu ile soylendigini duymaniz lazim... Bize bu duygular yabanciysa, baska milletler tarafindan yuzyillarca hukmedilmemis ve ezilmemissek bunu atalarimiza ve buyukbuyuk babalarimiza, buyukbuyuk annelerimize borcluyuz ve bu borc burda daha iyi anladim ki cok ama cok buyuk. Sahip oldugumuz mirasin degerini cok iyi bilelim cunku bizi biz yapan en onemli unsurlardan beri bu miras...

Bu sozu sanirim bileceksiniz-Iranli sair Sa´di alinti , Gulistan M.S. 1259- Ayakkabilarim yok diye agladim ta ki ayaklari olmayan cocugu gorene kadar...

Guayasamin , yasanan acilari o kadar guclu vurgulamis ki tablolarinda , o uzuntuyu paylasmamak mumkun degil.

PINOCHET

Oswaldo Guayasamin

From village to village, from city to city, we witnessed the saddest misery villages of black clay, black ground with black mud muddy children, men and women with faces of skin burnt by the cold, where the tears were frozen centuries, until we know whether they were salt or rock, the music of panpipes and crawlers that describe the immense solitude with no time, no gods, no sun, no corn, but the mud and wind