Mount St. Helens, October 2008: When Mount St. Helens erupted on May 18, 1980, the north face of the mountain collapsed, and a massive avalanche of rock, mud, and volcanic debris thundered down the mountain. The description of the event on the Mount St. Helens National Monument Website reads, “Nearly 230 square miles of forest [were] blown down or buried beneath volcanic deposits. [A] mushroom-shaped column of ash rose thousands of feet skyward and drifted downwind, turning day into night.”
The creation of a national monument at the site has given scientists the chance to document and study how forests generate from such a major disturbance. Astronaut photographs, such as this one taken on October 28, 2008, collected over nearly three decades have helped to tell the story of the eruption and its long-term effects. Taken from an oblique (side angle) perspective, this photo has a striking three-dimensional quality. The astronaut was photographing the mountain from a vantage point in the east (i.e., looking west.) Mount St. Helens is at image left, and the blast/debris zone is to the right.
Nearly three decades after the eruption, the impact on the forest in the blast zone is still obvious. South of the mountain, lush green forests cover the landscape, while north of the mountain, vegetation remains sparse, particularly on higher elevations. Different areas of the blown down or buried forests are recovering at different speeds. Recovery is slower in forests that had been clear cut before the eruption, and faster in places where vegetation was protected from erosion, wind, drying, and temperature extremes by fallen giants—old growth Douglas fir trees blown down in the eruption—or by snow pack.
In the six years following the catastrophic eruption, more than 120 million cubic yards of lava oozed from vents in the summit crater, building a lava dome that rose to 876 feet above the crater floor. Dome growth stopped for many years, and then resumed in 2004. According to the USGS Cascades Volcano Observatory Website, “From October 2004 to late January 2008, about 125 million cubic yards of lava had erupted onto the crater floor to form a new dome.” In July 2008, after five months during which no new evidence of eruptive activity was detected, geologists declared the eruption over.
| Santorini Volcano, Greece: One of the largest volcanic eruptions in the past 10,000 years occurred in approximately 1620 BC on the volcanic island of Santorini in the Aegean Sea. This astronaut photograph illustrates the center of Santorini Volcano, located approximately 118 kilometers to the north of Crete (not shown). Prior to 1620 BC, the island of Santorini, now known as Thera, was built up by layers of lava created by overlapping shield volcanoes, and it had experienced three significant eruptions that formed overlapping calderas, or collapsed magma chambers. Around 1620 BC, the fourth (and latest) major eruption created the present-day islands and caldera bay of Santorini Volcano. The caldera rim is clearly visible in this image as a steep cliff forming the western shoreline of the island of Thera. Following the 1620 BC eruption, much of the previous island of Santorini was destroyed or submerged; this event may have been the inspiration for the legend of the “lost continent” of Atlantis. Far from legend however, many archeologists believe that the eruption was a major factor—or the immediate cause—of the destruction of the classical Minoan civilization of Crete. The white rooftops of cities and towns trace the caldera rim on the island of Thera, and overlook the young central islands of Nea Kameni and Palaea Kameni, which both formed from lava domes and flows that started erupting approximately 1,400 years after the cataclysmic 1620 BC event. Several of these flows are visible in the image as brown to dark-brown irregular masses forming Nea Kameni (image left). The most recent volcanic activity in the Kameni islands occurred in 1950, and included some small explosions and production of lava. The extent of development, and location of an airport (image upper right) on Thera illustrate the popularity of Santorini Volcano as a tourist destination. Today, volcanic activity is closely monitored by the Institute for the Study and Monitoring of the Santorini Volcano, or ISMOSAV. |
Bazi beklenmedik gelismeler nedeni ile blogum seni ihmal ettim , affet beni :) Siiimdi , evet beynim ,2 ay oncesine gidioruz , siiimmdii ......
Muhtesem Uyuni turundan sonra yonum tekrar kuzey , daa once hakkini veremedigim La Paz ve oradan da Titikaka golu uzerinden Peru ya gidecegim. Ama once yol uzerinde ki Oruro ya bir ugramaya karar veriorum , bir de Uyuni - La Paz yolu hemen hemen 3500 metrenin altina inmior , donmak istemiorsaniz , yaklasik 200 bolivanosu gozden cikarmaniz lazim yaklasik 29 USD ki kaloriferli bus cama ile gidebilesiniz 17 saati , Bolivya icin servet. Ben de Uyuni - Oruro arasini bu degisiklik yapip hem daa rahat olan hem de daa ucuz olan tren ile gecmeye karar veriyorum sonrasi kolay , Oruro - La Paz otobusle 3 saat. Oruro Mart ayinda Guney Amerika nin en meshur festivallerinden birine ev sahipligi yapiyor , o nedenle bir goz atmadan gecmek istemedim ve 1 gun kaldim , cok detaya girmedigim icin cok fazla birsey gosteremiyorum size , burada da madenler varmis ayni Potosi de oldugu gibi ama tekrara gerek yok , madenci olmayacagiz sonucta :))
Oruro Tren Istasyonu
ve Oruro dan 1 gun gecirdikten sonra dunyanin en yuksek sehirlerinden biri olan La Paz daim , burasi her nekadar baskent gorevi gorsede , anayasal olarak baskent olmadigi icin canim Sucre me ihanet etmiyor ve dunyanin en yuksek baskenti demiorum
Bu fotografi kaldigim hostel Adventure Brew un terasindan cektim , genelde burada hostel tavsiyelerine hic girmedim ama bu hosteli siddetle tavsiye edebilirim ,cok basarili bir konsept , tebrikler ...
Bolivya da bir gun gecmiyor ki sokakta bir protesto , eylem yuruyusu olmasin , sonuc aliyorlar mi onu bilemiyorum , Bolivya da fakirlik ust boyutlarda , bolgede su anda bulundugum Peru da son 15 yilda yasanan ekonomik gelismelerden burada daha eser yok , Bolivya henuz temel alt yapisini tamamlamak ile ugrasiyor ve yolda gordugum kadari ile buna dahi ayiracak cok fazla kaynaklari yok , bu kadar zengin bir ulke nasil bu durumlara dusuyor , uzucu...
Evo Morales in Baskanlik Konutu
Gordugum kadari ile Evo nun superstar gunleri cok geride kalmis , ulkede Evo ya karsi giderek artan dozda protesto gosterileri duzenleniyor
Plaza Principal , arka planda Baskanlik Sarayi
Sehrin ismi BARIS olunca guvercinler de farkli bir onem kazaniyor
La Paz da sehir disi atraksiyonlarima Peru sinirindan yaklasik 50 km uzakliktaki sehre 1 saat uzakliktaki TIWANIKU antik kenti ve muzelerinden basliyorum. Guney Amerika denince akla ilk gelen uygarlik Inkalar ama Inkalarin yukselis ve genisleme donemi Ispanyollarin gelmesi ile ancak 130 yil suruyor , peki onlardan once kim hukmetmis bu topraklarda ? Tam 1200 yil boyunca bu topraklarin en gelismis medeniyeti Tiwanikularmis.
Tiwaniku eskiden Titicaca golunun kenarinda kuruluymus , gunumuzde lokasyon golden 30-35 km uzaklikta bulunuyor. Tiwaniku medeniyetinin sonunu getiren de kuraklik olmus , uzun yillar boyunca sezonlar kurak gecince goc ve dagilma sureci baslamis.
Tiwanikularin uzun yillar varlik icinde yasamalarinin en onemli sebeblerinden biri tarimda gosterdikleri gelisim , son kurakliga kadar kesfettikleri kanal sistemi verimi cok arttirmis , buralari patatesin anavatani.
Allahim kameradan kacmak bir yana, el sallayan bir cholita gercek mi bu ?
Tiwaniku dan La Paz a donus yolu, yanilmiyorsam bu Mt- Illampu 6370 m.
El Alto , La Paz mi El Alto nun gettosu yoksa gercekten El Alto mu La Paz in , cozmek zor, cunku La Paz yaklasik 4 km yukseklikte platoda bir vadi icine kurulmus , zamanla vadide yukari dogru sehir gelismis , vadiyi asmis ve platoya yayilmis ve sehir bu sekilde gelisiyor, bugun 1.5 milyon nufusu ile Alto La Paz in kendisinden daha kalabalik...
El Alto dan araba ile inerken La Paz manzarasi
Bu fotografin gununu cok iyi hatirliyorum. 3 Haziran , cunku Guney Amerika seyahatimin 6.ayi , 3 Aralik ta ayrilmistim Istanbul dan. Bu gunu yukseklik rekorumu kirarak kutlayacagim, burasi gercekten baska bir dunya , Agri Dagi diyoruz degil mi mesela , 5137 metre , burada araba ile 5330 metreye cikmak mumkun , Chacaltaya yollarindayiz tur ile , karsimizda 6030 metre yuksekligi ile Huayna Potosi , ya olum yolu bisiklet turu ya da Huayna Potosi zirve yapacaktim , bisikleti sectim ama Chacaltaya dan da manzaralar cok guzeldi.
Chacaltaya Quecha dilinde yuksek sinir demek , nedeni de bu zirvenin gordugunuz tarafi 4km ortalama yuksekligi ile And Daglarini olusturan kordelyalardan birisi iken diger taraf , Amazon basinine inis, zaten asagida goreceginiz Death Road (Olum Yolu) fotograflarida bu inisten baska birsey degil.
5300 metredeyiz, 5430 metreye tirmanacagiz , son 130 metre bir zahmet :)
Tum gorkemiyle And Daglari
Cok net gorunmesede Chacaltaya dan Titikaka Golu
Chacaltaya dan sonra Valle de La Luna (Ay Vadisi) ndeyiz. Ismi buranin yuzeyi aya benzettikleri icin vermisler.
Bazi kayalarin isimleri var, bunun ki Abuela (buyukanne)
Ve sira geldi , Worlds Most Dangerous Road Bisikletli Inisine , herzaman oldugu gibi riskin oldugu yerde ilk once Pachamama yi alkol ile onurlandiriyoruz, ben Pachamama dan cok kendimi onurlandirdim o an , kusura bakmadi sanirim ki turu tek dusus ile tamamladim, saka bir yana 3 gun once Japon bir turistin bu yolda oldugunu bilmek pek rahatlatici bir durum degil, bu turu alirken kesinlikle ucuzculuk yapmamak lazim,ekipman hersey , kalitesiz ekipmanla, bakimi iyi yapilmamis bisikletle bu inisi goze almak intihar.
Yaklasik 4500 metre yukseklikte basladigimiz inis , yaklasik 1300 metre yukseklikte buranin en guzel yerlerinden biri olan Coroico ya 8 km kala bitecek , bu arada ilk 21 km si asfalt, kalan 45 km si toprak 66 km lik bir inis gerceklestirecegiz. Basladigimiz noktada ceket yetersiz gelirken, indigimiz yerde tshirt fazla gelecek , ve indiginiz de ilk is deet surunun her tarafiniza, ben kullanmadim , amazonlar dan sonra bir kez daa 40 lik 50 lik olduk.
Son 20 yildir en son Ekvator da Banos ta 20 km disinda bisiklete binmemis olan ben , ekipmandan da aldigim guvenle, ilk baslarda biraz temkinli olsam da ozellikle toprak kismin baslamasi ile adrenalin ile olan savasi kaybediyor ve iice gevsetiyorum frenleri , bazi yerlerde ucurumun kenarina 30-40 cm kadar yaklasiyorsunuz ama sampiyonlar ligi finalinde bir kalecinin gostermesi gereken konsantrasyon seviyesinden asagi bir seviyede konsantre olursaniz bu yolun affi olmadigini bildiginiz icin bi sn bile bunu dusunmeye vaktiniz yok , harikaydi....
Bu yol Peru ile Bolivya savastayken Peru tarafindan lojistik amacli olarak baslatilmis , daha sonrasinda La Paz a ana ulasim arterlerinden biri olmus taa ki 8 yil oncesinde yeni asfalt yol devreye girene kadar. O zamana kadar genisligi 4 metreyi gecmeyen bir tarafi , 400 metre dik ucurum olan toprak yoldan iki yonlu akan , otobuslu , kamyonlu trafigi dusunurseniz ( asagida ki fotolara bakarken daa ii anliyacaksiniz) , yolun neden bu adi aldigini anlarsiniz , bu yolda yapim asamasi dahil bugune kadar 80.000 den fazla kisi olmus. Bisiklet turlarinda olenlerin toplam sayisi 130 civarinda , bizim turlar yine hikaye , ilk bisiklet turlari basladiginda bu yolda trafik devam ediyormus , arkanizda kac tonluk otobus , karsi yonden gelen trafik ile mumkun degil simdi indiginiz gibi inmek bu yolda.
La Paz da son gunlerim , ayrilmadan once Cholita guresini seyretmek icin El Alto daim , bu sefer bu guzel sehrin cok daha panamorik fotolarini cekebiliyorum , icimde kalmisti ilk gunden beri.
Ve show baslasin....
La Paz dan sonra sirada Titikaka golu kiyisinda Bolivya nin en turistik yerlerinden biri olan Copacabana var , Brezilya Rio Janeiro da ki Copacabana plajinin ismini buradan aldigini biliyor muydunuz ? Yolu kisaltmak icin bir kismi biz ve otobusumuz ayri ayri botla geciyoruz.
Copacabana ve Titikaka Golu
Copacabana Peru sinirina 15 dk uzaklikta , ayrica Inka larin yaradilis efsanesine gore ilk varolduklari yer olan Isla del Sol (Gunes adasi) ve Isla de Luna (Ay Adasi) Copacabana ya botla 1,5 saat mesafede.
Copacabana dan Isla de Sol a dogru ayriliyoruz. Titikaka golunde olmanin verdigi bir heyecan var , buranin Inkalarca kutsal tarihi yaninda diger bir ozelligi de 3800 metre yukseklikle dunyanin en yuksek ulasim yapilabilen golu olmasi
La Roca Segrada yani Kutsal Tas , bu kayanin kuvvetli bir manyetik alani varmis
Kalintilari gezdikten sonra adanin guneyinden kuzeyine arti 10 km lik yuruyuste sira
Yuksek tempoda bir yuruyusten sonra sira susuzlugu giderme ve karni doyurmada, yaklasik 30 dk sansima bu manzara esliginde bekledikten sonra peynir olmadigi icin menude olan alternatiflerden oturmadan once bana oldugu soylenen tek alternatif olan pizzanin da olmadigi soyleniyor , neyse ki kimseye zarar vermeden oradan ayriliyorum :))
Ve tekrar Copacabana dayiz ve bu kare ile yaklasik 2 ay zaman gecirdigim Bolivya ya da veda etmis oluyorum , ertesi gun Peru ya gececegim ama mecburi istikamet olan Puno da birkac haftadir Aymara yerlilerinin devam eden protesto gosterileri var ve yolda barikat oldugu soyleniyor , hergun farkli bir bilgi , en iyisi herzaman dedigim gibi , gidip gormek :)
Bir daha ki sayfada Peru dan merhaba diyecegim , o zamana dek kendinize iyi bakin...
